مدتي بود كه فكر مي كردم شايد نقشي در درآمد اقتصادي خانواده ندارم.وقتي موشكافي كردم در كارهاي

روزانه و عملكردم نسبت به خودم دردرجه اول و همسرم در درجه دوم و سپس اطرافيانم ، تا اندازهاي

حس خوبي پيدا كردم و باعث شد در برنامه هاي روزانه زند گيم ، عزمم راسخ ترو شور و هيجانم دو

چندان بشه.مثلا به عنوان يك همسر شايد جايگاهي در درآمد مالي زندگيم نداشته باشم وليوقتي مي بينم در

 خيلي از موارد همسرم باهام مشورت ميكنه و چه بسا اينهمفكري در بسياري جهات باعث تصميم هاي به

موقع و پيشرفتش ميشه واينو اغلب ابراز ميكنه ، نقشم رو در زندگي پر رنگ مي بينم ،و يا با مديريت

در برنامه ريزي درست؛ خرج و هزينه زندگي در زمان حال و آينده و خيلي از كارهايي كه يك زن خانه دار

 در روزمرگيش ميتونه در نظر بگيره و قاطعيتدر انجام پي در پي آن داشته و موارد بسيار ديگر، ميتونه

نقش پر رنگ منو در جامعهبهم گوش زد كنه.

همچنين با مطالعه كتاب هاي خوب و شركت در كلاس خودشناسي و تمرين قاطعانه آن در طول هفته،

پيشرفت قابل ملاحظه اي در خود حس ميكنم وبا راهنمايي هاي بجاو ارتباط دوستانه با فرزندم، كمك

شاياني در حق جامعه ام داشته ام ،چرا كه بعنوانيك جوان نوپا پيشرفت هاي قابل ملاحظه اي در درس

اخلاق و رفتار در او ببينم.آمو خته هاي من كمك فراواني در او ايجاد نموده كه در اين سن و سال تمام تلاشش

 اينه كه ابتدا متكي به خود باشه و بتونه قدم هاي موثري براي جامعه و آينده زندگيش داشته باشه.

در ارتباط با اطرافيان سعيم اينه كه انسان نيك بين و حسن جويي باشم و تاكيد بهنقاط قوتشان ، محيط سالم

و شاد براي جامعه ام ايجاد كنم.